Page 17 - Çınar
P. 17

16  Denizli İl Millî Eğitim Müdürlüğü Çınar E-dergisi 7. Sayı  Denizli İl Millî Eğitim Müdürlüğü Çınar E-dergisi 7. Sayı  17


 DÜNYAYI DOLAŞAN NAMIMIZ: YEŞİLYUVAMIZ  Dericiliğe bağlı olarak gelişen diğer
        meslek kunduracılık ve ayakkabıcılıktır.
        Öyle ki,  bölgede ayakkabı denince
        Yeşilyuva, Yeşilyuva denince de
 Güzel Anadolu’m…   ayakkabı akla gelmektedir. Kasabanın
 Nice yiğidin korkusuz yüreği, bükülmez bileği ile bizlere mekân olan bu topraklar,   geçim kaynağı ayakkabıcılıktır.  İmalat

 çalışkan insanımızın hünerli elleriyle imar olarak “Cennet Vatan” olmuştur.   aşamasında farklı aşamalar olduğu
        için her yaşa, tecrübeye ve cinsiyete
        göre iş vardır. Önceden, el işçiliğine
 Anadolu’daki birçok yerleşim yeri gibi Yeşilyuva   daha çok dayandığı için yapılan
 Mahallemiz bu durumun ispatıdır.   “1927 yılına   işçilik oldukça zor olurdu. Bu yüzden
 kadar Kayser, daha sonrasında ise Yeşilyuva olarak   kadınlar; bu işte çalışmaz, halı ve
 adlandırılan mahallemiz, Antik Çağ Dönemi’nden   kilim dokurlardı. Fakat günümüzde
 beri bölgedeki önemli  yerleşkelerden biriydi.” 1   makinelerin imalatta yer almasıyla,
 “Anadolu Selçuklu Devleti Sultanı 1. Kılıçarslan   ince işçilik isteyen saya dikimi evlerde
 Dönemi’nde , Semerkandi Baba ve Beyazıt Gazi   kadınlar tarafından yapılmaktadır.
 tarafından fethedildi. Her ikisi de bu uğurda şehit   Bu iş, sadece Yeşilyuva ile sınırlı
 oldu.” 2          kalmamış, Acıpayam ilçe merkezi
        ve Acıpayam’ın diğer mahallerinde
 Acıpayam Ovası’nın kuzeydoğusunda, Honaz   kadınlar da kendi evlerinde bu dikim
 Dağı’nın güneyinde kurulmuş olan yerleşim   işlemini yapmaktalar. Bu durum ailelere
 alanında verimli topraklar bulunsa da yöre   ekonomik bir kazanç getirmektedir.
 halkının geçim kaynağı el sanatları ve dolayısıyla
 ticaret olmuştur. Dericilik(Tabakcılık), halıcılık,   Yeşilyuva’da ayakkabıcılık mesleği çok eskiye   Eskiden her  evin altında imalathane olduğunu,
 semercilik ve özellikle ayakkabıcılık…  Yeşilyuva;   dayanmaktadır.  “Roma Medeniyetinde, Laodikya   esnaf sayısının da iyi ustalarında çok olduğunu
 demircilik, bıçakçılık ve pala üretimi ile   ve Hierapolis gibi önemli kentlerin deri ve   fakat gençlerin şehre göç etmesiyle artık usta
 meşhur komşu beldesi Yatağan ile beraber eski   ayakkabı ihtiyacını burası karşılamakta, hatta   yetişmediğini  belirten  Abdurrahman  Usta,
 dönemlerin organize sanayi bölgesi gibidir.   yerleşkeye yakın bir yerde bulunan  kitabede   mesleğin  geleceğinin  tehlikede  olduğunu  belirtti.
 Hünerli eller ile üretilen ürünler Karahöyük   bölgenin  en mahir ayakkabıcısının diyarı olduğu   Günümüzde sektörün durumunu öğrenmek
 Pazarı başta olmak üzere bölgedeki her pazarda   belirtilmektedir.” (3)  “Bölgenin fethi ile SemerkandÎ   amacıyla Yeşilyuva Ayakkabıcılar Kooperatifi
 alıcılarıyla buluşmuştur. Karahöyük Pazarı’nın bu   Baba’nın ordusunda bulunan Yemen lakaplı Hasan   Başkanı Sayın Arif ALAGÖZ ile görüştük.
 denli büyük ve meşhur olmasında bu durumun   Basri adındaki ayakkabı ustası, bu topraklara   Kendisinden bizleri sevindiren, umutlandıran
 önemli bir payı vardır.  yerleşerek dönemine uygun ayakkabı üretmiştir.”   bilgiler  aldık.  Yeşilyuva  ayakkabıcılarının
    (4) Ahi Teşkilatı’nın kurucusu Ahi Evran’ın da bu         kendilerini yenilediklerini, üretilen ürünlerin
 Yeşilyuva‘da dericilik sektörü oldukça gelişmişti. Buna bağlı olarak Tabakhaneler kurulmuş, debbahlık öne   topraklarda Ahi Teşkilatı için çalışmalar yaptığı   sadece ülke içinde kalmadığını, önemli bir oranının
 çıkan mesleklerden olmuştu. 1951 yılında Yüreğil’de öğretmen olarak görev yapan  Ali Vehbi AYTOKA,   bilinir. Hatta Ahi Evran’ ın hocasının mezarının   yurt dışına,  başta Avrupa olmak üzere dünyanın
 aynı yıl basılan “ACIPAYAM” adlı kitabında kasabada Debbah olarak geçimini sağlayan çok sayıda esnaf   da Yeşilyuva’da Yaka Mezarlığı’nda olduğu tespit   her yerine,   ihraç edilmekte olduğunu belirtti. Bu
 olduğunu,  bölgedeki deri imalatının % 85 oranında kasabanın ürettiğini bahseder. Yine aynı eserde Antalya   edilmiştir.  işlemin birleşip tek isimle üretim yapamadığımız
 ve Finike civarından gelen ham derinin burada işlenenip kösele ve meşin üretildiğini, ülkenin birçok yerinden   Ayakkabıcılık mesleğini, 1945 doğumlu olup 1955   için aracılar ile, onların isimleriyle gerçekleştiğini
 bu ürünleri toptan satın almaya alıcıların geldiğini belirtilmektedir.  El işçiliğine dayalı olarak geleneksel   yılından bu yana ayakkabı imalatında çalışan   belirtti.    Başkanımızın  sözünden  hareketle,
 yöntemlerle çalışan tabakhaneler, yeni açılan fabrikalarla rekabet edememiş ve zamanla kasabada tabakçılık   Abdurrahman KARADAĞ ile konuştuk. Zira en   yazımızın başlığında da belirttiğimiz gibi, adı
 ve debbahlık maalesef bitmiştir. Tabakcılığın yoğun yapıldığı dönemlerde bu sektörle bağlantılı olarak   eski ve en tecrübeli usta o, beldede. Ustası Durmuş   ne olursa olsun Yeşilyuva ayakkabıları dünyayı
 semercilik mesleği de gelişmişti. Zamanla talep azalınca bu meslek de yok olup gitmiştir.  ÖZYURT’tan  saygıyla,  vefayla bahsetti.  Farklı   adımlamakta, dünyayı dolaşmaktadır. Bu durum
    dönemlerde yapılan ayakkabı türlerinden bahsetti.         bizleri çok mutlu etmekte, gururlandırmaktadır.  Bu
    Evvelden  parça  deriler  birleştirilerek  “Cızlama”      mutluluğu, gururu bizlere yaşatan Yeşilyuva’mızın
    yöntemiyle yapılan ayakkabılardan, daha sonraları         çalışkan insanlarına, Ahi Evran’ın talebelerine çok
    kamyon     lastiklerinin  yanak    kısımlarından          teşekkür ediyor, bereketli işler, hayırlı kazançlar

 Hüseyin YAVUZER  yaptıkları tabanlarla ürettikleri yemeni ve   diliyoruz.
 Acıpayam AİHL Sosyal Bilg. Öğrt.  ayakkabılardan…

 1. Doç.Dr.Turgut TOK, Öğrt. Gör. Mehmet Tolga BAKIRTAŞ, Yeşilyuva Bildiriler, PAÜ, Denizli 2014, s.19.  3. Doç.Dr.Turgut TOK, Öğrt. Gör. Mehmet Tolga BAKIRTAŞ, Yeşilyuva Bildiriler, PAÜ, Denizli 2014, s. 19.
 2. Ali Vehbi AYTOKA, Acıpayam, Çankaya Matbaası, Ankara 1951, s.139.                                                                                                                                            4. Ali Vehbi AYTOKA, Acıpayam, Çankaya Matbaası, Ankara 1951, s.139
        .
        Fotoğraflar: Selim AKAR Acıpayam İlçe Mlli Eğitim Müdürlüğü
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22