Page 54 - bilim_dergisi

Yüce ve Topal Denizli İl Millî Eğitim Müdürlüğü Bilim ve Eğitim Dergisi 1(1), 2025 *Bilge Nur YÜCE

SAP Miktar Doymuş su emme Gram Başına
(g) (mL) Su Emme (mL)
Limon Kabuğu 10 118 11,80
Greyfurt Kabuğu 10 120 12,00
Nar Kabuğu 10 115 11,50
Tablo 3.1. Limon, greyfurt ve nar kabuğundan elde edilen SAP’ların maksimum su emme oranları.

Şekil 3.1. Limon, greyfurt ve nar kabuğundan elde edilen SAP’ların maksimum su emme oranlarının grafiği
Tablo 1 ve Şekil 1’den görüldüğü üzere gram başına su emme miktarlarının greyfurt kabuğu>limon kabuğu>nar
kabuğu olduğu tespit edilmiştir. Her üç SAP numunesinin gram başına su emme değerlerinin birbirine yakın olması
nedeniyle biyoplastiklerde kullanılmasına karar verilmiştir. Günümüzde kullanılan süper emici polimerler sodyum
akrilat, potasyum akrilat ya da alkil akrilat gibi çok küçük partiküllü çapraz bağlı poliakrilat polimerlerdir. Bu
polimerler genellikle granül şeklinde kullanılırlar. Doğada tam bozulmadıkları için çevre kirliliğine neden olmaktadır
(Tharanathan, 2003). Doğal polimerler sentetik polimerler gibi 100 katı sıvıyı absorbe edemez. Besinlerin fazla sıvı
kaybetmesi kütle kaybına neden olacağından gıdalarda üretilen doğal polimerlerin kullanımı daha uygundur.

3.2. SAP Katkılı Doğal Süper Absorbansların Gerilme Mukavemeti

Üretilen SAP katkılı biyoplastiklerden 3x3 cm ölçülerinde örnekler kesilmiş ve NOVA5000 kuvvet sensörü ile
gerilme mukavemetleri ölçülerek elde edilen veriler Şekil 3.2’de verilmiştir.

200 180 175
160
Gerilme Mukavemeti (N) 100 60
150

50

0
Limon Greyfurt Nar kabuğu Polistiren
Kabuğu Kabuğu
SAP ve Polistiren (3x3 cm)
Şekil 3.2. Sap katkılı biyoplastik numunelerinin polistiren gerilme mukavemeti ile karşılaştırılması

Nişasta, iki ana yapıda düzenlenmiş glikoz ünitelerinden oluşan bir polisakkarittir: amiloz ve amilopektin. Bu
moleküller, yapı ve moleküler boyutlar arasındaki oran, kökene göre değişir. Farklı kaynaklardan gelen nişastalar ve
ayrıca her bir nişasta türü, kimyasal bileşimlerinde (α-glukanlar, nem, lipitler, proteinler ve fosforlanmış kalıntılar)
ve bileşenlerinin yapısında (Tester vd., 2004) çeşitlilik gösterir; bu, nişasta granüllerinin yüzeyi, sertliği (Finnie vd.,
2010) ve kristalinite (Ao ve Jane, 2007) ile ilişkilidir. Amiloz, amilopektinin kristalitlere paketlenmesini ve nişasta
granülleri içindeki kristalin lamellerin organizasyonunu etkiler. Bu, şişme ve jelatinleşme gibi su alımıyla ilgili

45